ريگســـــــار

در تلاشي كم هزينه براي جلوگيري از حمله دزدان دريايي به كشتي‌ها، شركت كشتيراني ژاپن با همكاري يكي از توليدكنندگان شيلنگ آتش‌نشاني، دست به ساخت يك پرده ضد دزد زده‌اند كه مي‌‌تواند از نزديك شدن افراد مشكوك به كشتي‌ها جلوگيري كند.

اين سيستم از دو عنصر دفاعي تشكيل شده است. اول آن كه با افشاندن آب از نازل‌هاي حجم بالا از نزديك شدن دزدان دريايي به كشتي‌ها جلوگيري و قايق‌هاي آنها را از آب پر مي‌كند.

همچنين شيلنگ‌هاي آب اين سيستم با سرعت زياد در اطراف حركت كرده و از فاصله دور باعث وحشت دزدان خواهد شد.

در صورت نزديك شدن يك قايق تهديدآميز، اين پرده ضد دزد با سرعت يك سانتيمتر در دقيقه به پر كردن آن از آب خواهد پرداخت.

همچنين با افشاندن آب از لبه نازل، شيلنگ با استفاده از ميزان كمي از آب به حركات غيرقابل پيش‌بيني دست زده و در نزديكي انتهاي قايق مي‌چرخد.

ميزان آب افشانه شده و حركات سريع شيلنگ به حدي است كه از بلندكردن نردبانها و بالا آمدن دزدان از لبه قابق جلوگيري خواهد كرد.

به گفته محققان ژاپني، اين سيستم در برابر سيستمهاي ديگر كه از آب با فشار بالا براي حفاظت از كشتي‌ها استفاده مي‌كنند، آب را مانند آبشار بر روي دزدان ريخته كه از حركت بيشتر آنها با حجم كمتري از آب ممانعت مي‌كند.

اين شيلنگ به عنوان ضد حريق و با عملكرد آنتي استاتيك تائيد شده و قادر به اجراي متمادي تا دو هفته است.

محققان اكنون قصد دارند اين پرده را در دريا به آزمايش گذاشته و پس از بهسازي به بازار عرضه كنند.

گوگل از سرويس "Drive" كه به كاربران امكان ذخيره عكس‌ها، فيلم‌ها و ديگر فايل‌هاي ديجيتال در فضاي کلاد را مي‌دهد رونمايي كرده است.

گوگل درایو در حال حاضر پنج گیگا بایت فضای رایگان در اختیار کابرانش قرار مي‌دهد. نرم‌افزار گوگل درايو متناسب با رايانه‌هاي ويندوز و مكينتاش و همچنين تلفن‌هاي هوشمند و يا تبلت هاي داراي نرم‌افزار آندرويد گوگل است.

درایو (Drive) به کاربران امکان می‌دهد تا اطلاعات خود را در آن ذخیره کرده و پس از اتصال به اینترنت با یک تلفن هوشمند، تبلت و یا لپ‌تاپ، مجددا از اطلاعات ذخیره شده استفاده کنند.

سرويس‌هاي کلاد يا فضاي ذخيره‌سازي آنلاين به كاربران اين امكان را مي‌دهند كه به جاي ذخيره سازي اطلاعات برروي حافظه ابزارهاي خود از فضاي ذخيره‌سازي آنلاين استفاده کنند.

ذخيره اطلاعات در فضاي کلاد باعث مي‌شود تا از طريق ابزارهاي مختلف شامل تبلت، تلفن هوشمند و لپ‌تاپ به اطلاعات خود دسترسي داشته و نگران از دست رفتن ناگهاني آن‌ها به دلايل مختلف نباشند

يكي از ثروتمندترين مردان استراليايي قصد دارد كشتي تايتانيك دو را به كمك يك شركت كشتي‌سازي چيني بسازد.

«پالمر» در توضيح برنامه‌اش گفت: تصميم دارم تا كشتي تايتانيك دو را كه متعلق به قرن 21 ميلادي است بسازم تا در سال 2016 ميلادي مسافت انگليس به نيويورك را طي كند.

«پالمر» در مورد ويژگي‌هاي اين كشتي گفت: مدل جديد كشتي تايتانيك از تكنولوژي قرن 21، سيستم ايمني، جهت‌ياب پيشرفته برخوردار و داراي 840 اتاق، 9 عرشه، كتابخانه، رستوراني مجلل و استخر است.

اين مرد ثروتمند استراليايي پس از برگزاري مراسم صدمين سالگرد غرق‌شدن اين كشتي كه در سال 1912 ميلادي پس از برخورد با يك كوه‌يخ دچار سانحه شد، اين برنامه‌اش را اعلام كرد.

به گزارش خبرگزاري فرانسه، «پالمر» اين كشتي جديد را به روح يك‌هزار و 514 مسافر و خدمه كشتي غرق‌شده تايتانيك هديه كرد.

رئیس جمهور آمریکا در نشست سالیانه خبرنگاران با وی تلاش کرد با سخنان خود خبرنگاران را به خنده وا دارد.

به گزارش شبکه تلویزیونی فرانس24، ضیافت شبانه رئیس جمهور با خبرنگاران این کشور یک سنت قدیمی است که هر سال برگزار می شود.امسال نیز "باراک اوباما" در این مراسم شرکت کرد و تلاش کرد با سخنان خود خبرنگاران را به خنده وا دارد.

"اوباما" با نشان دادن تصاویری گفت: چهار سال پیش من اینگونه بودم،اکنون اینگونه هستم و مطمئنم که چهار سال آینده به این شکل خواهم بود.

این اظهارات "اوباما" با تشویق و خنده حاضران در این نشست سالیانه روبرو شد.

"اوباما" درباره رسوایی اخیر محافظانش نیز رو به بذله گویی آورد.

رئیس جمهور آمریکا گفت: خیلی دوست داشتم که در این مراسم حضور یابم و با تمام مشکلات آمدم تا شام را با شما بخورم. دوست داشتم بیشتر با شما باشم و بیشتر سخنرانی کنم اما پیش از قانون منع رفت و آمد باید محافظانم را تا خانه همراهی کنم.

در این لحظه دوربین دو نفر از محافظان اوباما را نشان می دهد که هرگز به این سخنان نخندیدند.

پليس اتريش از پيدا شدن جسد وزير نفت سابق ليبي در رودخانه‌ دانوب در پايتخت اين كشور خبر داد. یک عابر پیاده جسد غانم در زیر پلی در نزدیکی یک محله گردشگري در وین مشاهده و به پلیس گزارش کرد.

به نوشته روزنامه فرامنطقه‌اي القدس العربي، رومان هاسلينگر، سخنگوي پليس اتريش عنوان داشت: جسد شكري غانم، وزير نفت سابق ليبي در رودخانه دانوب در وين پيدا شده است.

وي در ادامه افزود: علامت ضرب و جرح بر روي بدن غانم پيدا نشده و قرار است پيكر وي كالبد شكافي شود. هيچ اثري از اعمال خشونت در جسد غانم ديده نشده و ممكن است وي به درون رودخانه سقوط كرده باشد.

اين در حالي است كه اخبار ضد و نقيضي در خصوص فوت غانم منتشر شده به طوري كه افراد خانواده وي در گفت‌وگو با خبرنگاران عنوان داشتند كه غانم در منزل خود و احتمالا به دليل عارضه قلبي فوت كرده است.

وزير نفت دوره معمر قذافي،‌ رهبر سابق ليبي از زمان جدا شدنش از نظام وي در ژوئن 2011 در وين زندگي مي‌كرد. غانم در آن زمان با غيرقابل تحمل بودن وضعيت كشور حمايت خود را از انقلابيون ليبي اعلام نموده و كشور را ترك كرد.

وي در فاصله سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ نخست وزیر و بعد تا سال ۲۰۱۱ وزیر نفت ليبي بود.

وزير نفت سابق لیبی که ۶۹ سال داشت، به عنوان مشاور برای یک شرکت در وین کار می کرد. پلیس گفت که او ظاهرا صبح زود روز یکشنبه خانه‌اش را ترک کرده بود.

یک عابر پیاده جسد غانم در زیر پلی در نزدیکی یک محله گردشگري در وین مشاهده و به پلیس گزارش کرد.

رومان هاسلینگر سخنگوی پلیس گفت که هیچ نوع کارت شناسایی در لباس‌های غانم وجود نداشت، اما کارتی با نام شرکتی که برای آن کار می کرد، همراه داشت.

به گفته وي یک کارمند این شرکت غانم را شناسایی کرده است.

تاریخچه ارتباط غانم با این شهر به زمانی بازمی گردد که برای سازمان کشورهای صادرکننده نفت، اوپک، کار می کرد و بعدا به عنوان وزیر نفت لیبی مراجعات زیادی به آنجا داشت.

سازمان بین المللی كار در گزارشی كه روز دوشنبه منتشر شد، اعلام كرد: با افزایش 6 میلیون بیكار دیگر به جمع بیكاران جهان، تعداد این افراد در سال 2012 میلادی، 202 میلیون نفر خواهد بود .

خبرگزاری فرانسه روز دوشنبه به نقل از گزارش سازمان بین المللی كار در ژنو، با اعلام این خبر، افزود: سیاست ریاضتی دورنمای اشتغال را در دنیا تیره كرده و پیش بینی می شود كه با افزایش شش میلیون بیكار در سال جاری میلادی نسبت به سال گذشته ، تعداد بیكاران به 202 میلیون نفر برسد .

' ریموند تورس ' (Raymond Torres ) رییس موسسه بین المللی مطالعات اجتماعی سازمان بین المللی كار در نشستی مطبوعاتی اعلام كرد : رقم برآورد شده اولیه برای تعداد بیكاران در سال 2011 میلادی 196 میلیون نفر بود و اكنون به سمتی در حركت هستیم كه در سال جاری شش میلیون نفر به این جمعیت افزوده خواهد شد. به این ترتیب تعداد بیكاران در سال جاری به 202 میلیون نفر خواهد رسید.

وی با بیان این كه این سازمان با پیش بینی روند افزایش تعداد بیكاران، شمار آنان را برای سال 2013 میلادی 207 میلیون نفر تخمین زده است، افزود: به این ترتیب نرخ بیكاری حدود 6.1 درصد در سال 2012 میلادی خواهد بود .

بر پایه گزارش سازمان بین المللی كار كه مقر آن در ژنو است، احتمال رسیدن روند رشد اقتصادی به آهنگ مطلوب تا 2 سال آینده كم پیش بینی می شود و این در حالی است در وضعیت فعلی ، با كمبود شغل مواجه هستیم و تا 2 سال آینده میلادی نیز 80 میلیون نفر نیرو جدید وارد بازار كار می شوند .

این گزارش با بیان این كه 50 میلیون فرصت شغلی كه به دلیل بحران اقتصادی سال 2008 میلادی از میان رفت، هنوز بازیابی نشده است، افزود: وضعیت اشتغال در كشورهای اروپائی كه در 2 سوم آنها نرخ بیكاری از سال 2010 روند صعودی در پیش گرفته ، نگران كننده است. این در حالی است كه به گفته كارشناسان ، روند بهبود بازار كار در اقتصادهای پیشرفته ای چون آمریكا و ژاپن ثابت مانده است .

این گزارش حاكیست؛ در كشوری مانند چین، میزان عرضه و تقاضا در بازار كار با در نظر گرفتن افرادی كه هر روز به اقتضای سن خود وارد این بازار می شوند، یكسان نیست. همچنین كمبود شغل در بسیاری از كشورهای عربی و آفریقایی وجود دارد .

این گزارش حاكیست؛ چشم انداز تیره اشتغال می تواند به افزایش خطر بروز ناآرامی های اجتماعی در اروپا، خاورمیانه، شمال و مركز آفریقا منجر شود. همچنین روند بهبود وضعیت اشتغال در كشورهای آمریكای لاتین نیز ممكن است به زودی تحت تاثیر ناآرامی های اجتماعی قرار گرفته و سیر نزولی را در پیش گیرد .

سازمان بین المللی كار همچنین مشكل كسب اعتبار شركت های كوچك و متوسط واقع در كشورهای پیشرفته و نیز برنامه های ریاضت اقتصادی اعمال شده برای تعدیل بازارهای مالی را دلیل اصلی وخامت وضعیت اشتغال دانست .

تورس در ادامه اظهارات خود عنوان كرد : برنامه های ریاضتی به رشد اقتصادی منجر نمی شود بلكه با ایجاد ضعف در روند رشد بدون آن كه تغییر چندانی در كسری بودجه بوجود آورد انجامیده و فرصت های شغلی را از میان می برد . همانطور كه برنامه های ریاضتی تنها توانست نیم درصد از كسری بودجه اسپانیا را مرتفع سازد .

وی همچنین با ترغیب دولت ها به اتخاذ سیاسیت هایی چون تقویت تقاضای داخلی ، همانند سیاست در پیش گرفته شده در هند ، آمریكای لاتین ، آفریقای جنوبی و اخیرا چین ، افزود : در این راهبرد ، دستمزد بصورت تدریجی و با هدف افزایش بهره وری و سازندگی افزایش می یابد

سنگرسازی در خانه های مردم

کبک جنگی

گشت زنی در زمین های قندهار

تحویل دادن سلاح در غزنی

باران....!

بعد از گذشت ده سال از حضور نیروهای امریکایی در افغانستان و خسته شدن مردم امریکا از این حضور بلند مدت امریکا نیاز به بهانه ای برای ادامه این حضور دارد که این بهانه پاکستان است .

روابط واشنگتن و پاکستان بر روی محورهای دیگر تیره شده است و بحث تروریزم ولانه گزینی انها یک بحث روزمره است بلکه مسائلی مثل نفوذ چین در پاکستان و گسترش حوزه اقتصادی چین در پاکستان میتواند از مهمترین عوامل باشد و همچنان بحث هسته ای پاکستان برای امریکا خطرناک خواهد بود.
سرور جوادی عضو پیشین مجلس نمایندگان دربرنامه کنکاش در باره اینکه روابط بین اسلام آباد و واشنگتن تنها برای یک معذرت خواستن به اینجا کشانده شده است؟ گفت : روابط امریکا و پاکستان روابط تعریف شده ای است و این پاکستان است که این روابط را به چالش میکشد. مثلا پاکستان در رشد افراط گرایی در منطقه نقش اصلی را دارد که افراطیت را بوجود اورد که این نقطه انحرافی در روابط دو طرف است. همچنان روابط پاکستان با چین حتی در حوزه استراتژیک باعث شد که جای امریکا را در پاکستان، چین بگیرد.
امریکا هم میخواهد پاکستان را تحت فشار بگیرد هم از نظر سیاسی و نظامی و هم از نظر اقتصادی. بحث در اینجا تنها حمله نیروهای امریکایی به مرزهای پاکستان نیست بلکه طیاره های بی پیلوت امریکا در مدت این یک سال در خاک پاکستان است که پاکستان هم از چند برگ برنده ای که در دست دارد استفاده میکند بر علیه امریکا، مثلا یکی از این برگ های برنده راه های اگمالاتی پاکستان است که امریکا به ان نیاز دارد چون هم امن و هم ارزان است و همچنان حضور پایگاه های مخالفان مسلح افغانستان در پاکستان، اینها باعث شده تا پاکستان توسط این موضوعات در منطقه چانه زنی کند.

چرا امریکا در مقابل پاکستان تا این حد صبر و حوصله می کند؟
اقای جوادی در پاسخ به این سوال گفت : امریکا به دو دلیل نمی خواهد شتاب زده وارد عمل شود، یکی به این دلیل که تنها پایگاه امریکا در منطقه، پاکستان است و از طرف دیگر عمل شتاب زده امریکا باعث عواقب خطرناک در منطقه می شود.
امریکا طبعا از سه فاز وارد عمل شده است یکی فشار های سیاسی که پاکستان را در ارتباط با مسائل منطقه به انزوا کشانده است و از طرف دیگر کمک هایی که امریکا به پاکستان می کرد قطع شده است و از نظر نظامی هم در پاکستان ارام ارام کارهایی صورت می گیرد.

اقای جوادی در پاسخ به این سوال که چقدر موافق هستید که امریکا دیگر نیازی به پاکستان در منطقه ندارد و می خواهد پاکستان را از بین ببرد؟ گفت : پاکستان به عنوان یک دیپو برای اهداف غرب در منطقه است. بنابراین زمان ان رسیده که پاکستان ابزار بودنش را از دست داده و پاکستان دست و پنجه میزند تا موقعیت قبلی خود را نزد جهان غرب به دست آورد ولی امریکا اکنون افغانستان را در دست دارد و دیگر نیازی به پاکستان ندارد.

وی افزود که در پاکستان سه لایه حکومتی وجود دارد یکی حکومت ظاهری که قدرت را در دست دار و دیگری حکومت نظامی و حکومت افراط گرایانه.
دو لایه سرباز تربیت می کنند و وارد عمل می شوند و لایه سوم معذرت خواهی میکند و ابراز برائت میکند.
در نهایت پاکستان هدف است برای رسیدن امریکا به قدرت اقتصادی اش در منطقه و در نهایت باید خسارت داده شود تا امریکا در منطقه به اهدافش برسد.

وی ادامه داد : متاسفانه در افغانستان افرادی که متهم به تروریزم بودند قدرت را هم مطلق در دست داشتند و امروز تنها کشوری که در چهارچوب روابط استراتژیک با امریکا، در واقع حضور امریکارا در منطقه بر اساس یک توافق نامه و رسمی و حقوقی برقرار میکند افغانستان است که در همسایگی ایران و پاکستان است و عملا بسیار زیاد اسیب پذیر است.
اکنون بعد از گذشت ده سال از حضور نیروهای امریکایی در افغانستان و خسته شدن مردم امریکا از این حضور بلند مدت امریکا نیاز به بهانه ای برای ادامه این حضور دارد که این بهانه پاکستان است، امریکا مدعی است که تروریزم را در افغانستان از بین برده اند و تروریزم به پاکستان رانده شده و اکنون باید به مبارزه با تروریزم در پاکستان بپردازد.

وی افزود : تعداد نیروهای امریکایی در افغانستان مهم نیست برای کیفیت کار انها، چون انها توسط 86 نفر توانستند تا طالبان را شکست دهند و اگر بخواهند در افغانستان ادامه عملیات داشته باشند میتوانند حضور الکترونیکی داشته و از دور جریانات را کنترل کنند.

در حالی که کاشت مواد مخدر در افغانستان است و تمام خطرات آن را مردم ما تحمل می کنند اما تنها 5 درصد از این پول به کشاورزان تعلق می گیرد و بقیه متعلق به مافیای مواد مخدر است

وزرات مبارزه با مواد مخدر می گوید که ارزش تجارت مواد مخدر در کشور سالانه به 70 میلیارد دالر رسیده است. در حالی که تنها 5 درصد از پول تجارت مواد مخدر نصیب کشاورزان و قاچاقبران افغانستان شده و بخش اصلی این پول به جیب مافیای بین المللی مواد مخدر سرازیر می شود.

مقام ها دراین وزرات می گویند که تنها 5 درصد از پول تجارت مواد مخدر عاید کشاورزان و قاچاقبران سطح پایین در افغانستان می گردد وعاید چشم گیری که از تجارت مواد مخدر به دست می آید مبارزه با این پدیده و کاهش تولید مواد مخدر را با چالش روبرو کرده است.

به نقل از تمدن ، به گفته معاون وزیر مبارزه با مواد مخدر، افغانستان در 10 سال اخیر در همکاری با جامعه جهانی یکی از پرهزینه ترین برنامه های مبارزه علیه مواد مخدر را به اجرا گذاشته اما این مبارزه نتیجه ای اندک داشته است.

به گفته وی علاوه بر تجارت مواد مخدر افزایش اعتیاد به مواد مخدر از نگرانی های اصلی برای افغانستان است و اگر به این مسئله رسیدگی جدی نشود اعتیاد به مواد مخدر به یک مشکل فراگیر تبدیل خواهد شد.

ابراهیم می گوید مواد مخدر یک معضل ملی است حتی یکی از افراد عالیرتبه دولتی، برادر و همسرش معتاد به مواد مخدر است.
افراد درجه چهار مملکت، پسرکاکایش معتاد به مواد مخدر از جنرالان و از وزرا، برادران و پسرهایشان به مواد مخدر معتاد هستند.

این اظهارات در حالی است که گروه طالبان نیز با استفاده از عاید تجارت مواد مخدر به تجهیز و تسلیح جنگجویانش می پردازد.

آمارهای رسمی دولت نیز نشان می دهد که بیشترین میزان مواد مخدر در کشور در مناطقی از 5 ولایت، هلمند، قندهار، فراه ، ارزگان و بادغیس تولید می شود که عمدتا با ناامنی ها روبرو می باشند.

مولوی آغاجان معتصم، وزیر مالیه در رژیم طالبان و عضو شورای کویته آن گروه پس از آنکه گفته بود، در صورتی که طالبان بخواهد قدرت سیاسی را بدست آورد باید به حقوق بشری افراد ملکی احترام و ارج بگذارد، از شورای کویته اخراج و در شهر کراچی مورد حمله افراد و اشخاص به ظاهر ناشناس اما مأمورین استخباراتی آی اس آی قرار گرفت و شدیداً جراحت برداشت. اما موصوف از حادثه جان سالم بدر برده به انقره ترکیه پناه برده است و از آنجا در گفتگوی ویژه با روزنامه the daily beast این موضوع را افشاء نموده است و از سوء قصد آی اس آی بر علیه خویش پرده برداشته و علت را نیز گفته است، البته ترور و اختناق در پاکستان امر جدید نیست بل بارها و بارها مخالفین سیاسی و یا افراد که به خواسته های سازمان آی اس آی گردن ننهند، ذریعه ترور از میان برداشته شده و به زندگی اش پایان داده شده است تا مبادا اسناد و مدارک مداخله جویانه آن سازمان را افشاء و از چگونگی روابط طالبان با آن سازمان پرده بردارند.

چنانچه سال پار ملا عبیدالله آخند یکی دیگر از فرماندهان طالبان که تمایل به گفتگو با دولت جمهوری اسلامی افغانستان داشت و می خواست مسایل جاری کشورش از طریق مفاهمه و گفتگو حل و فصل شود و تازه پی برده بود که راه های دستیابی به اهداف و مقاصد هر چند سیاسی، تنها از طریق خون ریختن و کشتن افراد میسر نه بل راه های مسالمت آمیز دیگری هم موجود است، به همین خاطر درزندان افتاد و آنقدر شکنجه شد تا مرد و بعد از سپری شدن یکسال از مرگش، حامیان و نزدیکانش از مرگ وی آگاه شدند.

ملا برادر، فرد دیگری از اعضای بلند پایه طالبان که تمایل داشت از طریق مفاهمه و گفتگو تنش ها و چالش های موجوده را حل نماید نیز در زندان انداخته شده و اکنون در زندان بسر می برد.

این موضوع تنها دامن طالبان یا بهتر بگویم اجیران آی اس آی را فرا نگرفته بل سیاسمتداران و شهروندان آن کشور نیز از این امر مستثنی نیستند. چه سیاست تفرقه بینداز و حکومت کن زمامداران آن کشور باعث شده که روزانه چندین تن از شهروندان هزاره در آن کشور به خون غلطند و کشته شوند و مسؤولیتش را گروه تروریست و دست پرورده آی اس آی تحت نام لشکر جهنگوی به عهده بگیرد.

همچنین افراد بلندپایه ی پشتون ها نیز مورد هدف قرار می گیرند، بلوچ ها نیز قربانی این قاعده اند و این دور باطل ادامه دارد، آغاجان اولین قربانی این سیاست نبوده و آخرین هم نخواهد بود بل تا زمانیکه آی اس آی باقی است این روند ادامه خواهد یافت و فرایند ترور و اختناق به همین شدت و حدت اش به پیش خواهد رفت و قربانی های خود را شکار خواهد کرد.
این سیاست جاری و تصویب شده آن سازمان است که هرکه با ما نیست بر ما است و باید از میان برداشته شود، هدف قرار دادن آغاجان معتصم هشداری است برای سایر اعضای طالبان که اگر بخواهد در پیشبرد سیاست آی اس آی تغییری ایجاد نماید و یا از آن سرکشی نماید و یا با اظهاراتش سبب تخریش اذهان اعضای طالبان گردند به سرنوشت مشابه مواجه خواهند شد.
طوریکه قبلاً نیز عده ای از مقامات افغانستان، کارشناسان امور و صاحب نظران نگرانی خود را از این منظر ابراز داشته بودند که سازمان استخباراتی پاکستان خانواده اعضای طالبان و افغان های مقیم آن کشور را که فعلاً در ارتش و پولیس افغانستان ایفای وظیفه می نماید، به گروگان گرفته و از طریق آنها اعمال نفوذ نموده و آنها را زیر فشار قرار می دهند تا به خواسته های آن سازمان تن در داده و زمینه نفوذ آنها را در افغانستان مهیا سازند و یا به گفته های آنها عمل نمایند.

اعترافات آغاجان این موضوع را روشن می سازد که آی اس آی تا چه حد بالای آن گروه نفوذ داشته و امر و نهی می نماید و تا چه اندازه در برابر افراد و اشخاص که بخواهد بر خلاف میل و خواسته آن گروه عمل نماید و یا از قوانین تعیین شده سرپیچی نماید، بیرحم و شقی عمل نموده و در سدد محو و نابودی آن بر می آیند.

پایان
نویسنده: جمشید آرش

بیشتر کودکان خیابانی پاکستان در کراچی که در جنوب این کشور قرار دارد زندگی می کنند. براساس آخرین آمار از سال ۲۰۰۵ که توسط سازمان ملل ارائه شد، بین ۱،۲ میلیون و ۱،۵ میلیون کودک در خیابانهای پاکستان زندگی می کنند. اما مددکاران اجتماعی می گویند که شمار آنها رو به افزایش است.

سید شعیب حسن، گزارشگر بی بی سی سری به خیابانهای کراچی زده است:

من عاشق را هنگامی ملاقات کردم که زباله ها را زیرورو می کرد. ما در پارکی در مرکز کراچی همدیگر را دیدیم – کمی پایین تر آرامگاه محمد علی جناح، (بنیانگذار پاکستان).

این پسر ده ساله با چشم های روشن قبول می کند در حین کارش با من گفتگو کند. او عضوی از یک گروه است که دراین منطقه فعالیت می کنند.

عاشق همچنین نمونه ای از کودکان خیابانی است که فعالان خیریه و اجتماعی را به هراس می اندازد. آنها می گویند که شمار کودکان در خیابانها رو به افزایش است

بسیاری از این کودکان مانند عاشق زندگی در خیابانها را آغاز کرده اند، با ۷ ساعت کار در گرمای شدید. عاشق دست از کار می کشد و غنیمت هایش را از بین آشغالها به من نشان می دهد و می گوید: من بطری های پلاستیکی و سایر مواد بازیافتی را جمع می کنم.

این پسر ده ساله به این ترتیب ۱۰۰ روپیه (برابر با ۱،۷ پوند) در روز درآمد دارد. عاشق اذعان دارد که کارش دشوار است، اما همزمان می گوید که از زندگی راضی است: من در پایان روز پولم را می گیرم و از درآمدم بیسکویت می خرم.

او باصداقت می گوید بر خلاف بسیاری دیگر از کودکان خیابانی از مواد مخدر استفاده نمی کند. مددکاران اجتماعی از بنیاد آزاد این گفته را تایید می کنند. بنیاد آزاد موسسه خیریه ای است که با کودکان خیابانی کارمی کند.

هنگامی که از او می پرسم واقعا دوست دارد در طول روز چه کند، چشم هایش برق می زنند: من می خواهم با کودکان دیگر در پارک فوتبال و کریکت بازی کنم اما مردم می گویند که ما کثیف هستیم. آنها ما را از خودشان دور می کنند؛ احساس خیلی بدی است.

عاشق همچنین می گوید که دوست دارد به مدرسه برود: می خواهم هنگامی که بزرگ شدم به ارتش ملحق شوم.

عاشق چند هفته ای بیشتر نیست که در خیابان زندگی می کند. او پس از اینکه بارها از پدرش کتک خورده بوده، بالاخره از خانه فرار کرده است. عاشق می گوید اینطوری بهتر است، چون غذا به اندازه کافی وجود دارد و هرچه آنچه را که می خواهد به دست می آورد. خواسته هایی که پدرفقیرش نمی تواند برآورده کند.

درانتظار غذا

فقرو کمبود، مهمترین دلایلی هستند که والدین را مجبور می کنند از فرزندانشان بگذرند یا آنها را وادار به ترک خانه کنند.

هنگامی که از حرم عبدالله شاه قاضی صوفی در کراچی دیدار کردم، متوجه شدم که در خیابانها به اندازه کافی غذا برای خوردن پیدا می شود.

اینجا رستورانهایی که توسط پاکستانی های پولدار تامین مالی می شوند غذای رایگان تقسیم می کنند. بسیاری از فقرایی که در صف انتظار می کشند، کودک هستند. برخی از آنها ۵ یا ۶ سال بیشتر ندارند. آنها با کیسه های پلاستیکی شان آن دوروبر می پلکند، به بزرگسالان تنه می زنند تا بتوانند سهم خود را دریافت کنند. این مبارزه ای است که کودکان آماده آن نیستند، اما حق انتخابی هم ندارند.

در خیابانها خطرهای بزرگی انتظار کودکان را می کشد. بسیاری از آنها یا وادار به عضویت در باندهای خیابانی می شوند یا از آنها سواستفاده جنسی می شود.

رعنا آصف که سرپرستی مرکز خیریه برای کودکان خیابانی را به عهده دارد گناه را به گردن دولت می اندازد: پلیس از کودکان محافظت نمی کند، اما از جنایتکاران وخلافکارانی که از کودکان خیابانی سود می برند چرا. این مددکار اجتماعی می افزاید: نیروی پلیس همچنین از این باندهای جنایتکار در قبال سکوت، سهمی دریافت می کند. به این دلیل است که آنها به داد کودکان نمی رسند.

دیگر موسسه های خیریه و مددکاران اجتماعی نیز این نظر را تایید می کنند. آنها می گویند که نه تنها باندهای خلاف کار بلکه گروه های جهادی نیز به دنبال این طعمه های آسان در خیابانها هستند.

پلیس پاکستان این اتهامها را رد می کند. یک افسر ارشد که نمی خواست نامش ذکر شود به بی بی سی گفت: مواردی وجود دارد که افسران دون رتبه درگیر این کارها بوده اند. اما آنها معمولا دستگیر شده و مجازات می شوند.

پلیس به طور رسمی می گوید که از امکانات کافی برای محافظت از کودکان برخوردار نیست. با این وجود هستند موسسات خیریه ای که به کودکان خیابانی کمک می کنند. به طور مثال بنیاد آزاد برای دختران کلاس درس تشکیل می دهد تا آنها را از خیابانها دور نگه دارد. آنها در این کلاسها به طور مثال خواندن، نوشتن و حساب کردن را می آموزند.

استنشاق چسب

برخی از دختران در سن وسال او مجبور به تن فروشی شده اند. سرنوشتهای شوم دیگری نیز درانتظار این کودکان آسیب پذیر هست. گروهی از پسران در پارک دیگری چند کیلومتر دورتر از محل کار عاشق دور هم جمع شده اند. با صدای اذان حلقه اجتماع آنها از هم گسیخته می شود. وقتی که به آنها نزدیک می شوم، می بینم که چسب استنشاق می کنند.

عرفان ۱۹ ساله یکی از اعضای این باند است. او می گوید که از ۷ سالگی در خیابانها زندگی می کند: من دزدی می کنم و مواد مخدر مصرف می کنم. او می افزاید: وقتی که چسب استنشاق می کنم یک جور حالت خلسه به من دست می دهد و تمام وقت خوشم.

عرفان می گوید: می خواهم این زندگی خیابانی را ترک گویم. اما فکر نمی کنم که به این زودی موفق به این کار شوم.

بیشتر کودکان خیابانی به همین اندازه نسبت به آینده شان بدبینند . زیرا زندگی شان با بدرفتاری و بی مهری پایه گذاری شده است.

رقابتهای قهرمانی کریکت دانشگاه دوستی مسکو با حضور افغانستان اغاز شدند.این رقابتها با حضور دانشجویان کشورهای گوناگون که در ان دانشگاه درس میخوانند برگزار شدند.در این رقابتها تیم های منتخب دانشجویان افغانستان،سیریلانکا،بنگلادش،هند و نیپال در برابر هم به رقابت میپردازند.