ريگســـــــار

افغانستان در طول تاریخ مهد جانثاری برای سرفرازی و آزادی برای ملت های جهان بوده و به همگان هویدا است، خصوصاً در سال های اخیر که به اثر جنگ های تحمیلی حدود دو میلون نفر از هموطنان ما معلول و معیوب گردیده که به گمان اغلب نابود شده اند، نه تنها بخاطر سرکوب دشمنان این سرزمین صدمه جسمی دیده اند، بلکه امروز رنج فراموشی سر دمداران جهاد و دولت مردان کنونی را در جامعه میکشند، چطور تصور کرد که دلیر مردان دیروز این سرزمین در گوشه و کنار این کشور اسلامی به عناوین مختلف توحین و تحقیر میشوند، به کلمات نامناسب القاب داده میشوند و بدون کدام توجیح تحقیر و سرزنش میشوند.

کاسه صبرمان لبریز شده دیگرانتظار مرگ تدریجی خویش را نخواهیم کشید، تا چه وقت زجر و ستم قانون شکنان را تحمل خواهیم نمود. حکومتی که امروز به قیمت خون میلون ها شهید و معلول این سرزمین بوجود آمده در مقابل این اشخاص چی مسئولیت دارد؟

آیا وزارت کار امور اجتماعی و شهدا و معلولین نمیتوانست مانند: وزارت امور زنان که جدیداْ در چوکات حکومت ایجاد گردیده، آمریت های جندر که پالیسی های آن وزارت را در دیگر ادارات به پیش می برد، مشابه آن نمایندگی های دفاع از حقوق افراد دارای معلولیت در وزارت های کلیدی ایجاد کند، که در این حصه سهل انگاری و نادیده گرفتن وظایف و مسئولیت های معینیت شهدا و معلولین وزارت کار امور اجتماعی برای برآوردن حقوق افراد معلول و معیوب در ادارات دولتی نگران کنند چی که مایوس کننده است.

در جامعه افغانی یک تعداد افراد به اریکه قدرت نشسته اند، که در خارج از کشور پناهنده بودند و توانستن تحصیل نمایند و از گزند جنگ ها در امان بمانند که همین مردم بدبینی نسبت به افراد دارای معلولیت را درجامعه دامن میزنند و در مقابل افراد معلول به خصوص قربانیان جنگ ها تعصب دارند، تصمیمات خصمانۀ ای را می گیرند که به جز درد سر برای معلولین چیز دیگری ندارد.

هیچ یک از این سردمداران فعلی حکومت چشم بصیر و بینا ندارند تا واقعیت های جامعه کنونی را درک کنند. اگرتوجه به قربانیان جنگ در افغانستان نه شود دیگر کسی حاضر نخواهد بود برای حفظ وقار مردم، جان خود را به مخاطره اندازد، اگرهم این کار را کسی بکند انسان بدون شعور خواهد بود، که نمیداند عاقبت به چه سرنوشتی دچار خواهد شد، درحالیکه هنوز هم مردم کشور در حال قربانی شدن به اثرخیانت های افراد مزدور بنام طالب و انتحاری، از طرف دشمنان قسم خورده ملت افغانستان قرار دارند.

تفاوت افراد معلول و معیوب با دیگر افراد سالم
کسانیکه قسمتی از جسم خود را در اثر جنگ و یا عوامل اجتماعی از دست داده اند، از نگاه حرکات فزیکی به مشکلات مواجه می باشند، محدودیت های جزئی که از مشکلات زنان بیشتر نیست، مگر از نگاه فکر، هوش و زکاوت هیچ تفاوتی با افرادی که چهارچوکات بدن ایشان سالم میباشد ندارند.

وضعیت کارمندان معلول در وزارت ها و ادارات دولتی افغانستان!
تمام کارمندان دولت در قانون کار و خدمات ملکی، حق صحت مصونیت و تحصیل را دارند.
بعضی ازکارمندانی که معلول هستند و با سپری نمودن امتحان کانکور شامل پوهنتون های شبانه دولتی و خصوصی تحصیلات عالی گریده اند و به تحصیل خود مانند دیگران ادامه میدهند، معلولین در قوانین حقوق یکسان دارند با تمام افراد جامعه، اما در ادارات دولتی درحصه معلولین توجه چندانی تا هنوز صورت نگرفته است که رشد چشم گیری میداشتن بخاطریکه، درقوانین افغانستان امتیاز خاصی برای آنها درنظرگرفته نه شده و افراد معلول محروم و بی سرنوشت مانده اند.

در مدت ده سال گذشته در ادارات دولتی به صدها بورس های تحصیلی و آموزشی آمده که برای هیچ کدام افراد دارای معلولیت اختصاص داده نشده است.

توقعات معلولین و معیوبین از دولت جمهوری اسلامی افغانستان
درنظر گرفتن نیازمندی های معلولین در اجتماع از قبیل:
1 – حق سهمیه تحصیلات عالی، در داخل و خارج کشور.
2 – جایگاه مخصوص در وسایل حمل ونقل مامورین و شهری.
3 – کاریابی، استخدام افراد معلولین درادارات خدمات ملکی بدون تبعیض ودلایل بی مورد.
4 – بوجود آمدن آمریت های پالیسی ساز، برای دفاع از حقوق افراد معلول در وزارت خانه ها وادارات مستقل دولتی.
5 – گماشتن معلولین به پست های بلند ادارات دولتی تا بتوانند لیاقت و شایستگی های خود را در جامعه تبارز دهند.
6 – جلوگیری افراد از تحقیر و توحین افراد معلول و معیوب و عدم استفاده از کلمات توحین آمیز، مانند: لنگ، شل، شط، کر و کور، در مقابل افراد دارای معلولیت در ادارات دولتی و اماکن عمومی.
7 - عدم محرومیت معلولین از امتیازات اضافی که به دیگر مامورین دولت اختصاص داده میشود.
توقع دارم که حکومت افغانستان در حصه تعمین معیشت زندگی معلولین وقربانیان جنگ از این به بعد مسئولانه رفتار کند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: