ريگســـــــار

ورزشکاران زن ایرانی، تنها ورزشکارانی نیستند که برای ورود به مسابقات جهانی و المپیک با مشکلات فراوان دست و پنجه نرم می کنند و فراز و نشیب های فراوانی را پشت سر می گذارند.

قصه ورود والیبالیست های زن بریتانیایی به مسابقات المپیک امسال هم برای خودش داستانی است.

دوسال پیش و در روز اول اکتبر سال ۲۰۱۰ در پی کاهش ۵۰ میلیون پوندی بودجه المپیک، اعلام شد که بودجه رشته والیبال داخل سالن زنان و چند رشته دیگر ورزشی به کلی قطع می شود. خرج تیم والیبال داخل سالن زنان در المپیک ۲۰۰۸ پکن ۴.۳ میلیون پوند بود. دست اندرکاران ورزش بریتانیا که این مبلغ را به ۲.۲ میلیون پوند کاهش داده بودند تصمیم گرفتند که حتی همین را هم خرج تیم والیبال داخل سالن مردان و والیبال ساحلی زنان بکنند و از خیر والیبال داخل سالن زنان بگذرند.

اما اعضا تیم والیبال داخل سالن زنان، به آسانی تسلیم نشدند و از همان روز اول تصمیم گرفتند که بودجه مورد نظر را خودشان تهیه کنند.

اولین حرکت جدی آنها برپایی تور دوچرخه سواری بود. ۲۷۲ مایل از شهر شفیلد تا لندن رکاب زدند و ۲۵۰ هزار پوند از طریق اسپانسرها، خیریه های مختلف و طرفدارانشان جمع آوری کردند. اما این رقم کافی نبود آنها باید از هزینه های شخصی خود هم کم می کردند. سال گذشته هنگامی که در "دورست" تمرین می کردند، ۱۶ نفرشان به جای رفتن به هتل در خانه والدین لوسی ویکس - ستاره تیم- و دو همسایه آنها ساکن شدند. و امسال هم طبق قراری با آتش نشانی منطقه یورکشایر، بیشتر فصل گرما را در مرکز آموزش اداره آتش نشانی گذراندند.

"لوسی ویکس" در این باره می گوید: ما داخل استخر های خالی تمرین کردیم و در حیاط ده یا پانزده مدرسه مختلف. مادرم خیلی به ما کمک کرد. او یا خودش غذای ما را تهیه می کرد و یا با رستوران های محلی قرار می گذاشت که به ما غذای مجانی بدهند. ما باید در ازای غذای مجانی در رستورانشان حاظر می شدیم و به مردم عکس های امضا شده می دادیم. مادر من واقعا زن مرتب و منظمی است و کارهای ما را خیلی خوب راست و ریس کرد.

با استناد به گفته های لوسی ویکس اقامت در سالن تمرین آتش نشان ها کمک بزرگی به آنها بود. آتش نشان ها در طول روز در سالن آتش نشانی بودند ولی اعضای تیم در آن ساعت ها در حیاط مدارس مختلف و فضاهای خالی دیگر تمرین می کردند. غروب که می شد آتش نشان ها می رفتند و سالن به دخترها تعلق پیدا می کرد.

هر چند که آتش نشان‌ها زیاد ورزشکارها را نمی دیدند ولی گفته می شود که آنها از اینکه میزبان تیم والیبال داخل سالن بریتانیا بودند و به این شکل در بازی های المپیک سهم داشته اند رضایت دارند.

بیست والیبالیست زن در دو سال به این شکل تمرین کردند تا به المپیک برسند در حالیکه تیم والیبال زنان فقط اجازه دارد دوازده نفر عضو داشته باشد. یعنی هشت نفر از کسانی که همه چیز را در زندگی به تعویق انداخته بودند و با جان و دل تمام مشکلات را پذیرفته بودند باید می رفتند.

لوسی ویکس می گوید: همه چیز به حالت تعویق در آمده بود، بعضی ها از شغلشان گذشته بودند و بعضی ها از کسی که دوستش داشتند، فقط به این دلیل که می خواستند در المپیک حضور داشته باشند ولی حالا باید می رفتند.اما من مطمئن هستم که حتی آنها که در نهایت رفتند هم از کاری که همگی با هم انجام دادیم احساس پشیمانی نمی کنند.

پیش از شروع بازی ها هدف تیم والیبال داخل سالن زنان بریتانیا رسیدن به جمع هشت تیم برتر بود. آنها تا این لحظه با یک برد و یک شکست در مکان چهارم گروه آ هستند. و امروز به دیدار ایتالیا می روند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: