ريگســـــــار

آمار پسربچه هایی که در آمریکا ختنه می شوند در سال 2009 کمی بیش از 50 درصد بود.

درحالی که اروپایی ها بیش از پیش عمل ختنه پسرها را زیر سوال می برند، پزشکان اطفال در آمریکا اعلام کرده است که توجیه پزشکی این اقدام بیشتر و بیشتر می شود. اکثر مردان در آمریکا ختنه شده اند اما نسبت نوزادانی که تحت این عمل قرار می گیرند درحال کاهش است – که نشان می دهد آمریکایی ها مطمئن نیستند ختنه باید انجام شود یا نه.

استفان باکس – مثل بیشتر مردان در آمریکا – ختنه شده است.

او هفت ماه قبل پسردار شد و باید تصمیم می گرفت که او را ختنه کند یا نه. تصمیم ساده ای نبود.

او می گوید: "با این موضوع راحت نبودم که از من متفاوت باشد."

استفان باکس از نسلی از آمریکایی هاست که ختنه روی تقریبا همه آنها انجام شده – در آن زمان وقتی کسی ختنه نشده بود در اتاق رختکن مورد توجه قرار می گرفت و موضوع کنجکاوی و یا حتی تمسخر بود.

او می گوید: "پسربچه ها می توانند گاهی با دیگر پسربچه هایی که متفاوتند بی رحم باشند."

اما استفان و همسرش تصمیم گرفتند پسرشان را ختنه نکنند. آنها احساس می کردند که دلیل خوبی برای انجام عمل ندارند.

استفان می گوید: "فقط به این خاطر که ما اینطور بزرگ شدیم دلیل نمی شود که راه درستی بوده."

در پایان ماه ژوئن دادگاهی در آلمان حکم داد که ختنه کودکان زیانبار است و ناقض حقوق کودک به حساب می آید.

یهودیان و مسلمانان خشمگین شدند و حکم را حمله ای به یکی از اجزای اساسی دین خود تلقی کردند.

سرمقالات و صفحات ستون آزاد در روزنامه های عمده آمریکایی نیز ابراز انزجار کردند و ۲۰ نماینده کنگره در نامه ای به سفیر آلمان در واشنگتن "نگرانی عمیق" خود را مطرح کردند.

برخلاف اروپا – که میزان ختنه پایین است و اغلب به جوامع یهودی و مسلمان محدود می شود – ختنه یکی از متدوال ترین عمل ها در آمریکاست.

سه چهارم مردان بزرگسال در این کشور ختنه شده اند. هر سال بیش از یک میلیون ختنه انجام می شود.

اما این عمل در حال کاهش است زیرا پدر و مادرها تصمیم به شکستن سنت گرفته اند و یک جنبش ضدختنه که صدایش هر روز بلندتر می شود درحال ظهور بوده است.

ارقام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها نشان می دهد که ۵۵ تا ۵۷ درصد نوزادان پسر در آمریکا اکنون در بیمارستان ختنه می شوند و آمار آنها هرسال تقریبا یک درصد افت می کند.

دکتر داگلاس دیکما استاد طب اطفال در دانشگاه واشنگتن می گوید ختنه پسرها برای سالیان سال یک تصمیم از پیش تعیین شده بود.

او می گوید: "تصور می شد که ختنه به اندازه واکسینه شدن عادی است. تا اواخر دهه ۱۹۷۰ پزشکان می پرسیدند "کی می خواهید فرزندتان ختنه شود؟" اما حالا احتمالا می پرسند "آیا می خواهید فرزندتان ختنه شود؟"."

یک نقطه عطف مهم در سال ۱۹۹۹ روی داد زمانی که در راهنمای رسمی گروه پرنفوذ آکادمی پزشکی اطفال آمریکا آمد که دلایل پزشکی برای ختنه (کاهش خطر عفونت مجاری ادرار و سرطان آلت تناسلی) آنقدر قوی نیست ختنه نوزادان پسر به صورت روتین توصیه شود یا برعکس از آن پرهیز شود.

براساس آن راهنما، تصمیم در این مورد با پدر و مادرهاست.

دکتر ماروین از بیمارستان عمومی ماساچوست که صدها ختنه انجام داده می گوید: "شما عملی را به روی کسی انجام می دهید که نمی تواند برای خودش تصمیم بگیرد – این گزینه ای دشوار برای پدر و مادرها و پزشکان است."

او می گوید این بیشتر یک "تصمیم فرهنگی" است تا پزشکی و بنابراین پدر و مادرها باید تصمیم بگیرند و کار او ذکر محاسن و معایب است.

دکتر وانگ می گوید بیشتر پدر و مادرها با اعتقادات راسخ می آیند و آنچه پزشک می گوید کمتر تاثیر می گذارد.

او می گوید یکی از متداول تر دلایل برای عمل این است که پدر می خواهد فرزندش مثل او باشد یا نگران است که فرزند در صورتی که ختنه نشود مورد تمسخر قرار گیرد.

او تخمین می زند که در بیمارستان عمومی ماساچوست از هر ده نوزاد شش نفر عمل می شوند که کمی بالاتر از میانگین ملی است و برای پانزده سال ثابت مانده.

براساس برخی محاسبات میزان ختنه در بخش های مختلف آمریکا به شدت متفاوت است – از بیش از ۸۰ درصد نوزادان در ایالات نبراسکا، آیووا، ویسکانسین و کنتاکی تا حدود ۲۰ درصد در سواحل غربی.

لوران گریسون که در لس آنجلس زندگی می کند و تصمیم گرفته پسر ۱۴ ماهه اش را ختنه نکند می گوید: "این ممکن است بخشی از یک جریان تازه باشد."

"در کلاس بارداری که ما در آن شرکت کردیم، فقط بچه یک نفر ختنه شد. عجیب است چون وقتی ما بزرگ می شدیم همه ختنه می شدند."

او در مورد پسرش می گوید: "به نظر نمی رسد که از لحاظ پزشکی ضروری باشد. اگر چیزی نشکسته نیاز به تعمیر ندارد."

اما او می گوید تصور در خانواده این بود که او هم بچه اش را ختنه خواهد کرد و مادرش از تصمیم او ناراحت شد.

"او واقعا می خواست نوه اش ختنه شود... او فکر می کند پسرم به خاطر تمسخر هم سن و سال هایش دچار ناراحتی روحی خواهد شد و اینکه ختنه نشدن ممکن است باعث عفونت شود."

جسیکا لاولس مادر دیگری در لس آنجلس است که خود را مجبور می بیند تصمیم برای ختنه نکردن پسرش را برای خانواده شوهرش توجیه کند.

او می گوید: "در مهمانی پیش از زایمان، گروهی از آنها پیشم آمدند و گفتند "باورمان نمی شود که این کار را نمی کنی"."

او نگران است که دوستانش ممکن است تصمیم او را زیر سوال ببرند و از طرح مساله خودداری کرده است.

ختنه پسرها در بسیاری کشورها با جمعیت های مسلمان یا یهودی تقریبا همگانی است – مانند عربستان سعودی، اردن، افغانستان، اسرائیل و نواحی فلسطینی.

در بعضی کشورهای آفریقایی این عمل بخشی از آداب ورود به دوره بلوغ است.

در بریتانیا حدود یک سوم مردان تا پیش از ایجاد خدمات بهداشت ملی در سال ۱۹۴۸ ختنه می شدند. اما "ان اچ اس" گفت که ختنه از لحاظ پزشکی ضروری نیست و بنابراین تحت پوشش قرار نمی گیرد و پس از آن این عمل به شدت کاهش یافت.

براساس ارقام سازمان بهداشت جهانی اکنون حدود ۹ درصد مردان در بریتانیا ختنه می شوند.

استیون اسووبودا بنیانگذار و مدیر گروه "وکلا برای حقوق کودکان" مستقر در کالیفرنیا می گوید در آمریکا (که کنوانسیون حقوق کودکان سازمان ملل را امضا نکرده) جنبش ضدختنه در چند سال اخیر رشد کرده است.

این گروه تاکنون ۱۸ ایالت آمریکا را قانع کرده است ختنه کودکان دیگر تحت پوشش بیمه دولتی برای نیازمندان (موسوم به مدیکید) قرار نگیرد.

اسووبودا می گوید: "این خیلی قابل توجه است. یعنی صدها هزار پسربچه در نتیجه این اقدام ختنه نمی شوند."

سال گذشته فعالان سعی کردند ختنه را در سانفرانسیسکو ممنوع کنند و حتی امضای کافی برای قرار دادن موضوع روی برگه های رای جمع کردند اما یک قاضی حکم داد که شهر سانفرانسیسکو اختیار کافی برای اعمال مقررات در این زمینه ندارد.

مخالفان می گویند که ختنه از لحاظ پزشکی لازم نیست (به جز در موارد نادر) و باعث بریدن گوشت سالم از کودکی می شود که کسب اجازه او برای این کار ممکن نیست.

آنها همچنین استدلال می کنند که ختنه ممکن است بر تجربه جنسی مردان اثر بگذارد. لورن جکس بنیانگذار و رئیس "هول نتوورک" (The Whole Network) یکی از گروه هایی که علیه ختنه فعالیت می کند می گوید پوست جلوی آلت تناسلی "یک چیز اضافی بی فایده" نیست.

خانم جکس می گوید: "این یکی از حساس ترین بخش های جنسی بدن مرد است، و هزاران عصب ویژه به آن ختم می شود."

اما علیرغم این روند در اروپا و آمریکا، آکادمی پزشکی اطفال آمریکا در روز ۲۷ اوت اعلام کرد که دلایل پزشکی برای انجام ختنه بیشتر شده است.

دکتر داگلاس دیکما که در تنظیم سیاست تازه این گروه نقش داشته می گوید: "داده ها در مورد زیان های ختنه تغییری نکرده، اما داده ها در مورد فواید آن چرا."

این داده ها شامل تحقیقاتی است که ختنه مردان را به میزان پایین تر آلودگی به ویروس اچ آی وی در مردانی که با زنان آمیزش دارند مرتبط می کند.

سازمان بهداشت جهانی براساس همین تحقیقات ختنه را به عنوان بخشی از استراتژی کاهش آلودگی به اچ آی وی در آفریقا تشویق می کند؛ سیاستی که منتقدانی دارد.

دکتر دیکما می گوید که راهنمایی تازه گروه آکادمی پزشکی اطفال آمریکا شامل داده هایی در مورد اچ آی وی است و عمدتا شبیه به سیاست کنونی این گروه با تاکید بر حق انتخاب پدر و مادر است.

اما بحث ها همچنان ادامه دارد و عجیب هم نیست.

خصوصی ترین عضو بدن، حقوق پدر و مادر، حقوق فرزندان، تحقیقات علمی بحث انگیز، تاریخ، سنت و مقداری مذهب را در هم آمیزید، و نتیجه دستورالعمل لازم برای منازعه ای است که تمامی ندارد.