سرنوشت غم انگیز کودکان خیابانی در افغانستان

نرم افزار های موبایل

بازی های موبایل

دانلود بر اساس مدل گوشی

android نوکیا

ريگســـــــار

تبلیغات
تبلیغات
کمی توضیح



ريگســـــــــار تماس با ما zrigsar@yahoo.com
Admin


لینک دوستان
نویسندگان
آرشیو ماهانه
تبلیغات
تبلیغات
آمار سایت

    آمار بازدید
    کل بازدید :
    افراد آنلاین :



    نام :
    وب :
    پیام :
    2+2=:
    (Refresh)

    <-PollName->

    <-PollItems->

    آمار وب سایت:  

    بازدید امروز : 1851
    بازدید دیروز : 0
    بازدید هفته : 1851
    بازدید ماه : 2412
    بازدید کل : 133357
    تعداد مطالب : 3740
    تعداد نظرات : 98
    تعداد آنلاین : 1

تبلیغات

تبلیغات

سرنوشت غم انگیز کودکان خیابانی در افغانستان

 

نزدیک به چهار دهه جنگ و خشونت در افغانستان ملیون ها انسان را کشته و مجروح ساخته و یا سرنوشت شانرا به آوارگی و دربدری مدام گره زده است. اما سرنوشت کودکان افغانی بسیار غم انگیزاست زیرا این کودکان هنگامی که جنگ سایه پدر و مادر را از آنان می گیرد دیگر در این کشور نهاد و اداره ی نبوده و نیست که از این کودکان بی سرپرست....
حمایت نموده و سرپرستی آنانرا به عهده بگیرد
در طول چند دهه گذشته ملیون ها کودک در این سرزمین با سرنوشت مشابه یتیمی و بی سرپرستی دچار شدند که خیل عظیم از آنان در سینه های گورستانها آرام گرفتند و آنان که زنده ماندند نیز روزگار تلخ و دشواری را سپری کرده و می کنند.

آمارها نشان می دهد که هزاران کودک افغانی در این کشور بی سرپرست و یتیم اند و به سخت ترین کارهای شاقه و مشکلات فراوان دیگر دست و پنجه نرم می کنند. به گذارش خبر گذاری ها تنها در ولایت هرات هفت هزار کودک خیابانی زندگی می کنند که سرنوشت نامعلومی در انتظار آنان است. همزمان با تجلیل ازروز جهانی اطفال کارگر (15 اپریل) مسئولان نهادهای حمایت از کودکان در هرات وضعیت کودکان خیابانی در این ولایت را نگران کننده می خوانند.

به گفته این مسئولان، درحال حاضرنزدیک به 7000 هزار کودک خیابانی درولایت هرات حضور دارند که بیشتر شان با خطرات جدی مواجه هستند. قاچاق به کشورهای خارجی، سو استفاده جنسی، استخدام برای فروش مواد مخدر و عضویت در باندهای جنایت کار، از جمله خطراتی خوانده شده که این کودکان را تهدید می کند. گفته می شود که این کودکان، بازماندگان خانواده های حوادث خشونت بارگذشته و نیز کسانی اند که خانواده های شان با فقر و بی کاری، دست و پنجه نرم می کنند.

متاسفانه با توجه به تداوم خشونت ها در افغانستان و ناتوانی حکومت در مهار خشونت ها روز بروز بر تعداد کودکان بی سرپست و یتیم در کشور افزوده می شود و همه روزه تعداد زیاد از فرزندان این آب و خاک والدین شانرا از دست می دهند و به خیل عظیم یتیمان و بی سرپرستان این سرزمین ملحق می شوند. هرچند تاهنوز دراین مورد آمارگیری دقیقی صورت نگرفته است اما آمارکودکان خیابانی درکشور همه روزه روبه افزایش است.

به گفته مقامات این کودکان برای ادامه زندگی خود و خانواده های شان، به کارهای سخت، دست فروشی در سرک ها و نیز تکدی گری و جمع آوری زباله، مشغول اند و متاسفانه بیشتراین کودکان بین 5 تا 16 سال سن دارند. با توجه به فقر فزاینده در کشور و عدم کنترل لازم در افزایش جمعیت کشور مشکلات کودکان روز بروز در سطح کشور رو به افزایش است و خانواده های زیادی هستند که توان تامین مایحتاج زندگی شانرا ندارند و کودکان شانرا در سنین کودکی به کارهای سخت وا می دارند.

مشکل دیگر این است که نهاد های مدافع از حقوق کودکان، نیز در افغانستان توجه و اهتمام به وضعیت کوکان این کشور ندارند. در چنین شرائطی معمولا این کودکان بویژه محلات فقیر نشین شهرهای کشور با چالش هایی چون افزایش آمار جرم و جنایت، فساد اخلاقی، فروش مواد مخدر و مشروبات الکلی مواجه اند که آینده کودکان این کشور را به جد تهدید می نماید. این درحالیست که نهادها و موسسات زیادی در کشور تحت نام و عنوان دفاع و حمایت از کودکان در افغانستان فعالیت می کنند و پول های کلانی از کمک های جهانی به نام کودکان این کشور دریافت می نمایند.

بر اساس برخی آمارها بیش از 6 میلیون کودک در کشور در معرض خطر جرایم جنایی قرار دارند این درحالیست که بر اساس گذارش¬ها ماهانه در کشور بیش از 40 نفر که 50 درصد آنان را کودکان تشکیل می دهند از اثر انفجار ماین ها و مهمات خنثی نشده جان می دهند. پنج ميليون کودک که چهل و دو درصد کودکان کشور را تشکيل مي دهند همچنان از رفتن به مدرسه و کسب علم محروم هستند و ناامني مهمترين مانع بر سر راه آموزش کودکان می‏باشد. مشکلاتی ازجمله کودک ربايي ، انفجارها ، آتش زدن و بستن مدارس باعث می شود که خانواده‏ها کودکان خود را به مکتب نفرستند .

بسیار روشن است که یکی از عوامل اصلی مشکلات کودکان اقدامات طالبان و مخالفان مسلح است که با تشويق دشمنان این آب و خاک به بستن مکاتب کشور اقدام مي کنند و کودکان را به سوي بدبختي سوق مي دهند. متاسفانه مصائب کودکان کشور به این جا ختم نمی شود، بررسی ها از وضعیت اطفالی که در توقیف گاهها و حوزه های پولیس بعنوان مجرم نگهداری می شوند، نشان می دهد که مشکلات تربیت اطفال مجرم و فراهم نبودن زمینه های بهتر آموزش و تربیت باعث افزایش شمار کودکان مجرم در کشور شده است.

یکی از مشکلات عمده اطفال متخلف در بازداشتگاه ها کمبود وکلای مدافع و عدم آگاهی از قانون تخلفات است. بسیاری از اطفال هنوز هم در توقیف گاهها بدون سرنوشت باقی مانده و اعضای خانواده آن ها به مشکل بزرگی مواجه اند و انتقادهای زیادی از شیوه نگهداری این اطفال در مراکز تربیت اطفال وجود دارد.

به هر حال باید گفت با توجه به تعهدات ملی و بین المللی دولت در راستای حمایت از کودکان، دولت باید با طرح برنامه های موثر و عاجل به حمایت از این کودکان بپردازد و طرح های عملی را برای بهبود وضعیت کودکان روی دست بگیرد. کودکان سرمایه یک کشور است و صاحبان اصلی این سرزمین در فردای وطن همین کودکانی است که امروزه بی سرنوشت در خیابان ها رها می شوند و یا با بد ترین وضعیت ممکن به کشورهای دیگر مهاجر می شوند و یا به دست باندهای قاچاق انسان می افتند.

بر اساس آمارهای سازمان ملل متحد سالانه بیش از پنج هزار کودک افغان به طور غیر قانونی به اروپا منتقل می شوند. کمیشنر عالی آوارگان سازمان ملل متحد در گزارشی اعلام کرد این کودکان به علت وخیم شدن اوضاع و شرایط زندگی در افغانستان از این کشور می گریزند.

والدین و خانواده های این کودکان افغان اجازه می دهند کودکانشان به سفرهایی خطرناک بروند و آنان را تشویق می کنند. مسلما مسئول اصلي اين وضعيت آناني است كه به جنگ و خشونت وترور در كشور ادامه مي دهند و عملا مانع رسيدگي به اوضاع نا بسامان كشور و كودكان آن مي گردند. این درحالیست که آمار كودكاني كه در اثر حملات انتحاري طالبان و مخالفين دولت كشته شده اند بسيار تكان دهنده است.

در پایان باید گفت اگر اين بخش از جامعه ما مورد توجه جدي قرار نگيرد تهديد هاي زيادي كشور و ساكنان آنرا در آينده متوجه خواهد بود. وجود نيروي انسانی سالم، تحصيل كرده و متخصص در هركشوري از ضروريات اوليه و اساسي آن است چنين نيرو هاي بايد ازميان همین کودکان كشور تامين گردد. بنا براين بايسته است دولت تمام تلاش هاي خود را در جهت کمک به کودکان و بهبود وضعیت آنان انجام دهد و در اين زمينه از هيچ تلاشي دريغ نكند.

همينطور مخالفان دولت و نيروهاي ناتو هم بايد بدانند كه وضعيت اسفبار كودكان افغانستان معلول ندانم كاري ها، اشتباهات و اقدامات نظامي آنان نيز هست از اين رو آنان هم بايد در اين راستا تلاشهاي جدي به خرج دهند. كودكان قشر آسيب پذير جامعه است لازم است براي حمايت و حفاظت آنان نهادهاي مستقل مردمي ودولتي تشكيل گردد تا در آينده بتوان با شرائط بهتري از كودكان بي دفاع كشور حمايت و نگهداري نمود.

در غير اين صورت معلوم نيست چه سرنوشتي در انتظار كودكان وسرمايه هاي اصلي اين سرزمين خواهد بود. مسئولان کشور باید درک کنند که کودکان سرمایه های عظیم این ملت وسرزمین است اگر امروز فکر اساسی برای تربیت کودکان کشور و صاحبان اصلی این سرزمین نشود خیانت بزرگی به کشور و ساکنان آن شده است.


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





 

آخرین مطالب

ابربرچسبها

خبرنامه

با واردکردن آدرس ایمیل تان در کادر زیر آخرین کتابها را در ایمیل تان تحویل بگیرید :

لطفا اول ایمیلتان .wwwنگذارید .