ريگســـــــار

به تاریخ 27 حمل دشمنان خون آشام که اکثراً ازآنسوی مرز وارد افغانستان شده و تابعیت کشور پاکسستان را داشته حملات انتحاری و انفجاری را در مرکز و چند ولایت دیگر راه اندازی نمودند.
این جانیان با استفاده از سلاح های سبک و خفیف از ساختمان های نیمه کاره دست به اعمال ویرانگر و خرابکارانه زده که قربانیان اصلی آن مردم بی گناه، بی دفاع و ملکی بوده و خسارات هنگفتی به این قشر مظلوم وارد نمودند، اما آنچه در این میان مهم و ارزنده است نقش نیروهای امنیتی کشور در خنثی سازی حملات است که در کابل و چند شهر دیگر افغانستان اتفاق افتاد.

هرچند دشمن با تجهیزات لازم، اسلحه خفیف وسنگین مجهز شده و قادر بود تا ساعت های متمادی بر روی نیروهای دولتی آتش بکشد ولی نیروهای دلیر و با شهامت امنیتی اعم از پولیس، اردو و امنیت ملی با سپر قراردادن سینه های شان و با فداکاری ویژه توانستند بگونه لازم به هر 3 تهاجم پایان بدهند و دشمن خونخوار و تجاوزگر را نابود کنند.

بعد از این رویداد دشمنان (طالبان و تروریستان) اعلام نمودند گویا اینکه ما انتقام مردم پنجوایی قندهار که از طرف یک سرباز امریکایی کشته شده بودند و آتش زدن قرآن کریم که از طرف یک تن سرباز امریکایی صورت گرفته بود، گرفته ایم، که این مسئله بغرنج و درد آورمی گردد و از این حق سؤء استفاده صورت گرفته و دشمنان به دستور بیگانگان بخاطر بر آورده شدن اهداف و آرمان های باداران شان دست به تخریبات منازل مسکونی و کشتار افراد عادی و بی گناه و به آتش کشیدن دکاکین و تأسیسات عام المنفعه و... زده که این یک عمل شنیع و ناپسند و توهین به مقدسات دین شمرده شده و قتل عام مردم ملکی با کدام دین و آئین توجیه می شود؟

وقتی شما سخن از انتقام سوختاندن قرآن کریم می زنید، مگر صدها بار ما شاهد حملات انتحاری و انفجاری در محلات مزدهم شهر نبودیم که باالاثر آن ده ها فرد ملکی تکه تکه گردیده و جان باختند؟
انفجار در مسجد و زیارتگاه ها و اماکن مقدسه چطور مگر باربار انفجار انتحاری در مسجد جامع تخار، در حین ادای نماز جمعه و مساجد دیگر در سایر ولایات کشور بوقوع نپیوست که از اثر آن ده ها نماز گذار شهید شدند؟
آیا در مساجد متذکره قرآن عظیم الشان نبود که از اثر این حملات سوخته باشند؟
سوختاندن مکاتب و دانشگاه ها از جمله دانشگاه پکتیا که مسلماً در آن کتب مذهبی، دینی به شمول قرآن کریم به صورت وافر وجود دارد چطور آیا این اعمال غیرانسانی و مغایر ارزش ها و هنجارهای دینی نیست؟
سربریدن افراد ملکی چه حکمی دارد؟
قتل خبرنگاران، آنهایی که خود را با هزاران نوع خطر مواجه می کند تا مردم را در جریان وقایع قرار داده و از حوادث روز با خبر سازند چگونه است؟
مگر طالبان در منزل خادم بهارزی خبرنگار و مدیر مسئول رادیوی محلی ((میلمه)) در شهرارگون ولایت پکتیکا داخل و وی را جلوچشم خانواده اش کشان کشان از خانه اش بیرون و سر نبریدند، این عمل مگرجنایت نیست؟
در صورتیکه جواب این همه مثبت است و اعمال فوق الذکر جرم اند و مرتکبین و مسببین آنها مستوجب مجازات شناخته می شوند چرا یکبار تحلیلگران و عالم دینی ما این اعمال را تقبیح ننمودند؟
چرا رسانه ها آنگونه که باید و شاید این جنایات را انعکاس ندادند و از ملت نخواستند که علیه این همه مظالم و خون ریختن ها سکوت را بشکنند و بپاخیزند.

بنا بر گفته تعدادی از آگاهان و کارشناسان، استخبارات منطقه بخصوص آی اس آی پاکستان و به خشونت دامن می زنند از طریق بعضی رسانه ها که منابع شان هستند تبلیغات کاذب را علیه حکومت و ملت افغانستان راه اندازی نموده و اذهان عامه را مغشوش ساخته و بخاطر برهم زدن ثبات و امنیت از آنها استفاده موَثر نموده زیرا رسانه ها در بسیج توده ها نقش عظیم خویش را بازی وبا انتقاد های بی جهت آب را گل آلود نموده و زمینه را مهیا می سازند تا اربابان شان از آن ماهی دلخواه خویش را شکار نمایند.

پس بر ملت با شهامت افغانستان است تا فریب مزدوران را نخورده در جهت برآورده شدن نظم و ثبات و در امر دستگیری افراد مخرب و وابسته به کشورهای منطقه دوشادوش نیروهای امنیتی همکاری و همیاری نمایند.

بااحترام
محمد احسان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: