ريگســـــــار

جاسازی تراشه ای الکترونيکی در مغز به نابينايان کمک می کند شبحی از نور ببينند.

دو مرد بريتانيايی که سالهاست نابيناهستند، قسمتهايی از بيناييشان را توسط عمل جراحی پيوند شبکیه باز یافتند.

این دو قادر هستند نور و حتی بعضی اشکال را به وسیله شبکیه مصنوعی که پشت چشمشان جاسازی شده است ببیند.

کریس جیمز و رابین میلار دو مرد نابینایی هستند که در آزمایش بالینی بیمارستان چشم آکسفورد و بیمارستان کینگز کالج لندن شرکت کرده اند و اين عمل جراحی بر روی آنها انجام گرفته است.

این دو بیناییشان را بر اثر بیماری به نام رتینیت پیگمانتزا از دست دادند. این بیماری سلولهای گیرنده نور در پشت چشم را تدریجا از کار می اندازد.

پروفسور رابرت مک لارن و دکتر تیم جکسون هدایت گروه مجری این پیوند را بر عهده دارند.

آنها تراشه میکروالکترونیک سه میلی متر مربعی را که در برابر نور بسیار حساس است و به جای دریافت کننده های نور عمل می کند را در سر این دو مرد نابینا توسط یک عمل جراحی پیوند کرده اند.

در این عمل جراحی تراشه ای پشت شبکیه چشم گذاشته شد و سیمی از آن از زیر پوست به پشت گوش وصل شد.

"لحظه ای سحر آمیز"

زمانی که نور وارد چشم می شود و به تراشه می رسد، حس گرهائی که پیامهای الکترونیکی به اعصاب چشم و از آنجا به مغز می رسانند تحریک می شوند.

جساسیت این تراشه رل می توان با قوه بیرونی که به تراشه از طریق دیسکهای مغناطیسی وصل است کم و زیاد کرد.

آقای جیمز می گوید لحظه ای سحر آمیز را دیده است و زمانی که برای اولین بار تراشه شروع به کار کرد نوری دیده است که نشان می دهد که این وسیله کار می کند.

او گفت:"می توانم خط مستقیم و منحنی را از نزدیک ببینم اما تشخیص اجسامی که در فاصله قرار دارند برایم سخت تر است. البته هنوز زود است و باید یاد بگیرم که چگونه از اطلاعاتی که از تراشه به مغزم می رسد، استفاده کنم."

آقای مک لارن کسی است که برای اولین بار در بیمارستان چشم آکسفورد تحت این عمل جراحی قرار گرفته است.

او می گوید:"این اولین باری است که بیماران بریتانیایی که کاملا نابینا بودند قادر هستند چیزهایی را ببینند."

آقای مک لارن می گوید:" در پژوهشهای قبلی که از سلولهای بنیادین و معالجه های دیگر استفاده شده بود بیماران تنها شبحی از نور را می دیدند."

"رنگ"

اما آقای میلار، نابینای دیگر، که تحت همین عمل جراحی قرار گرفته است به طور غیر منتظره ای توانسته برای اولین بار و پس از ۲۵ سال خوابهای رنگی ببیند.

آقای مک لارن می گوید ممکن است نتیجه خارق العاده نباشد اما برای شخصی کاملا نابینا که بتواند جهت یابی کند و تشخیص دهد که در و پنجره یک اتاق کجا قرار دارد کمک زیادی است و مورد استفاده قرار می گیرد.

در سال ۲۰۱۰ یک مرد فنلاندی پس از انجام این عمل جراحی موفق به تشخیص کلمات شد. اما این عمل تنها در آزمایشگاه موفقیت آمیز بود.

اما تجهیزات پیوند شده به این دو مرد نابینا مستقل از محیط آزمایشگاه قابل استفاده هستند.

دکنر جکسون هم که یکی از این تراشه ها را پیوند کرده است می گوید:" این آزمایش در مرحال اولیه قرار دارد اما گامی مهم و هیجان انگیز است. ممکن است در آینده به کسانی که بر اثر بیماری رتینیت پیگمانتزا بینایی خود را از دست داده اند کمک کند.

هر دو جراح تاکید می کنند که این تراشه برای درمان نیست و جزئی از آزمایشهای بالینی است. قرار است این تراشه به چشم حدود ۱۲ نابینا پیوند شود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: